Nationale kenmerken van Duitsland - of deze vreemde Duitsers
Duitsland zonk in onze ziel na een bezoek moderne stad München. Een land met duidelijke regels, wetshandhaving en de nieuwste technologie. Er zijn zeker enkele nadelen, hoe kunnen die er niet zijn, omdat er geen ideale landen zijn, en ze worden merkbaar na een lang verblijf in Duitsland. Wat slecht is voor de een, is echter goed voor de ander, alles is relatief. In ieder geval moet men een goed voorbeeld nemen..
Vandaag over de kenmerken van Duitsland die we zelf hebben opgemerkt en waarover Olli ons heeft verteld, die ons een aantal dagen in München hebben opgevangen.
Het eerste nationale kenmerk van Duitsland is de fietscultuur, die al meer dan twaalf jaar aan de gang is. Dit is een nieuwsgierigheid voor ons. Wat vind je van fietsstoringen? Of fietsers met fietsen, net als volwaardige auto's met een kofferbak? In dat tempo kunnen problemen met fietsenstalling beginnen, nog voordat er veel zijn. En het is geen dure mountainbike, maar gewone stadsfietsen, betaalbaar voor absoluut iedereen. Misschien zijn er daarom oude en roestige exemplaren, vastgebonden aan een boom en aan hun lot overgelaten - ze zeggen: ik ben vergeten waar ik ben gebleven, het is geen probleem, ik koop een nieuwe.
Over het algemeen is modern hier niet alleen qua fietsen. Maar op veel andere manieren werd alles om een of andere reden voor mensen gedaan. Sommige openbare toiletten op parkeerplaatsen langs de autobahns zijn de moeite waard - infrarood water- en spoelsensoren en soms speelt klassieke muziek binnen. Dit is geen gat in de vloer in een houten hokje met een bosje vliegen. Ook bij elke parkeertafel met bankjes waar je heerlijk kunt eten. En over vrije snelwegen zonder beperkingen, zwijg ik over het algemeen.
Duitsland is een land met geavanceerde technologie. Het is leuk om het wijdverbreide gebruik van zonnepanelen en windgeneratoren te zien, hele velden zijn eenvoudig. En een ander kenmerk van Duitsland is het sorteren van afval. Bovendien verdelen de Duitsers niet alleen naar materiaalsoort, maar scheiden ook glas van verschillende kleuren en kunststof volgens verschillende criteria. Zo besparen ze natuurlijke hulpbronnen. Vreemd, hè? Samen met Afrika zullen we immers al hun inspanningen tenietdoen. We kappen het hele bos, vervuilen alle rivieren en meren, we hebben ofwel natuurlijke hulpbronnen in bulk!
In eerste instantie vroegen we ons af waar zoveel mensen met een handicap vandaan kwamen. Hier is het, een welvarend land met een stel zieken! Maar even later werd het duidelijk - in Rusland worden mensen met een handicap sociale verschoppelingen en blijven ze gewoon thuis zitten en ziet niemand ze. Hier zijn dit gewone mensen die een volledig leven leiden: rolstoelen met de nieuwste technologie, speciale liften, apparaten, normale houding van de samenleving, vrienden.
Van kinds af aan werd de betekenis van brood voor het Russische volk geïnspireerd. En ik dacht dat het in Rusland is dat ze veel brood eten. Langzamerhand worden mijn illusies verdreven. Eerst zag ik in Turkije hoeveel brood er werd gegeten, nu hoorde ik over dit nationale kenmerk van Duitsland. Het ontbijt bestaat uit een paar soorten brood (bagels, bagels, croissants, baguettes) met jam, pasta's, kazen. En dus elke dag. Hoe worden ze niet alleen beter? Bakken op straat wordt op elke hoek verkocht, bij veel metrostations. En hoeveel soorten! Hoe zit het met ons? Halffabrikaten die voor iedereen zo ziek zijn met 10 vullingen, verwarmd in de magnetron ... Aan de andere kant eten we minder meel.
Wat wil je doen als je de politie ziet? Het is goed om de weg over te steken en te omzeilen, het is niet genoeg dat de macht ten dode opgeschreven is. Hier kun je zulke gevoelens vergeten. Toen we de nacht op de luchthaven van Berlijn doorbrachten, waren we blij dat er een patrouille in de buurt liep en ons bewaakte. Mensen doen echt hun werk.
Een ander kenmerk van Duitsland is het weggedrag. Welnu, welke normale en zichzelf respecterende persoon zal langzamer gaan rijden als hij een auto ziet met een richtingaanwijzer aan? Het glijdt immers naar voren! Nee, in Duitsland is het absoluut moeilijk om te rijden - ze laten je overal door, toeteren niet als je in de weg zit, snijden ze niet, veranderen van rijstrook. En daarnaast voldoet iedereen aan de snelheidslimieten en staat hij in het verkeer en wacht hij in de rij. Dus je kunt tenslotte volledig afleren hoe je een auto bestuurt en adrenaline komt niet in de bloedbaan.
Het belangrijkste kenmerk van Duitsland, maar zeker in heel Europa, is de beleefdheid en de glimlach van mensen. Dus waarom vragen? Waarom zou een winkelverkoper glimlachen? Vooral als de stemming slecht is. Het is tenslotte veel beter onbeleefd te zijn, want dan wordt de dag niet tevergeefs beleefd. Dus nee, deze vreemde Duitsers vragen nog steeds naar het leven, zeggen ze, als gezondheid, als leven, waar kom je vandaan. Ze zijn helemaal gek geworden, ze spotten! Maar niets, we hebben deze vriendelijkheid 4 weken lang doorstaan terwijl we in Europa waren. En toen we naar Vnukovo vlogen, bleek de grenscontrole een directe balsem in het hart - grenswachten ontmoetten ons met zulke gemene gezichten dat er iets vrolijk in mijn borst fladderde, met het gevoel dat ik naar huis terugkeerde. Maar het besef dat de kwelling van een verblijf in Europa voorbij was, kwam alleen in onze Russische supermarkt - we speelden vals en gooiden de verandering - nu zijn we thuis!
En tot slot nog een paar foto's van provinciaal Duitsland
P.S. Vergeef me de patriotten van Rusland, maar dit artikel is geschreven in de eerste dagen nadat het uit Europa kwam, en toen was het contrast al erg merkbaar. Even later merk je, zoals gewoonlijk, niet meer alles op. En ja, ik begrijp dat er in Duitsland veel minnen zijn, maar voor velen ben ik bang dat deze minnen beter zijn dan die in Rusland of andere GOS-landen.