Tradities van Mongolië
Het uitgestrekte gebied en de schaarse informatie over het leven, het leven en de tradities van Mongolië maken deze staat mysterieus en vermakelijk voor een groot aantal reizigers die veel weten over toeristische genoegens. Op reis gaan naar Mongolië betekent het ontdekken van het thuisland van Genghis Khan, de wind van vrijheid in de uitgestrekte steppe vangen en voor altijd van de koumiss houden, die kracht en moed geeft aan de onvermoeibare nomade.
Tijd om stenen te verzamelen
Een van de oude tradities van Mongolië is het verzamelen van stenen en de constructie van speciale constructies die ze 'ovo' noemen. Stenen opgestapeld op stapels markeren heilige plaatsen of belangrijke gebeurtenissen in het leven van mensen. In de buurt van ovo kun je geen lawaai maken en zelfs niet praten, het is verboden vreugdevuren te maken en nog meer om de heilige piramides te vernietigen.
De rest van de Mongolen is erg vriendelijk en gastvrij. Het is gebruikelijk dat zij de gast niet alleen hulp bieden, maar ook echte eer en respect. Een vermoeide reiziger vindt altijd onderdak in een Mongoolse yurt en krijgt een overnachting en eten, hij wordt vermaakt door een interessant gesprek en biedt het beste van een arm gezin. De tradities van Mongolië bieden geen beloningen voor gastvrijheid, omdat alle hulp hier vanuit het diepst van het hart wordt geboden.
Nomadische mensen
De geschiedenis van de Mongoolse stammen is de geschiedenis van nomaden. Eeuwenlang zijn de inwoners van het land bezig geweest met veeteelt en verhuisden ze constant van plaats naar plaats op zoek naar nieuwe weilanden. Voor het gemak van hun huizen hebben ze een speciaal ontwerp en zijn gemakkelijk te demonteren en binnen enkele minuten opnieuw te bouwen. De Mongoolse yurt wordt "ger" genoemd en de gedragsregels daarin kunnen voor een persoon die niet toegewijd is aan de traditie van Mongolië nogal ingewikkeld lijken.
Zelfs moderne Mongolen geven de voorkeur aan hun nomadische woningen boven alle andere, en yurts zijn overal te zien, niet alleen in de steppe, maar ook in de hoofdstad van het land. Vilten huizen zijn verdeeld in mannelijke en vrouwelijke helften, en mensen van het andere geslacht mogen de grenzen van "buitenlands grondgebied" niet overschrijden. Bij het eten is het belangrijk om de regel van de rechterhand te gebruiken, omdat de linker onder de lokale bevolking als onrein wordt beschouwd.