Ik dacht om te beginnen met de minnen, maar laat de pro's de eerste zijn, zodat de minnen minder ernstig leken of zoiets 🙂 Nee, nee, ik ben niet bang, ik heb gewoon geprobeerd alles op te schrijven dat me opviel in de eerste maand, zowel goed als slecht . Ik ben tenslotte voor het eerst in Israël en mijn indrukken zijn nu het meest acuut. Nou, weet je, als je voor de tiende keer naar het land komt, is veel zo vertrouwd dat je er gewoon niet op let. Ik herinner me Thailand meteen, nu kon ik geen bericht schrijven over mijn eerste indrukken, toen ik van een paar dingen slechts een puppy-genot ervoer.
Oké, terug naar Israël. Een post over nadelen zal iets later zijn. En ja, ik sluit niet uit dat sommige voor- en nadelen na verloop van tijd naar de achtergrond verdwijnen, en integendeel, er zal iets heel onverwachts verschijnen en naar voren komen. En het kan best zijn dat je een paar nieuwe berichten moet schrijven, zoals «voors en tegens na een jaar verblijf».
De inhoud van het artikel
- 1 Houding tegenover kinderen
- 2 Onbekwaamheid
- 3 Een auto kopen
- 4 Niet alles is duur, iets is goedkoper
- vijf Smakelijk eten
- 6 Wonen met uitzicht
- 7 Warm klimaat
- 8 Publieke toiletten
- negen Trottoirs, opritten en handige metroniet
- tien Overal Russische taal
- elf Mensen helpen
Houding tegenover kinderen
Het land is inderdaad kindvriendelijk. We begrepen dit meteen toen we aankwamen. Ik herinner me dat ik naar de bank ging om een rekening te openen, en zoals gewoonlijk lachte Yegor op zijn eigen manier hardop, en we sisten naar hem, zeggen ze, zwijg. Waarop de bankbediende ons afsloot en zei: hij is een kind, hij moet schreeuwen. Eigenlijk zijn we vanaf dit moment over het algemeen gestopt met zweten dat Yegor veel verschillende geluiden maakt en zich erg onrustig gedraagt. Hier is het de norm voor kinderen en niemand reageert op zulke dingen, en geeft nog meer geen advies over hoe te leren, en zegt niet wat voor soort kind we slecht gefokt zijn.
Ik weet het niet, misschien hebben we tot nu toe geluk, maar we voelen niet echt vervreemding, in het algemeen zelfs maar een hint. Eindelijk kun je ontspannen.
Een medewerker van de bank schold ons uit dat we Yegor zwijgden
Onbekwaamheid
Ik kan moeilijk zeggen over de houding zelf, maar wat me de eerste dagen opviel, was dat er rolstoelen op straat stonden. Ik zie ze elke dag. Iemand op een gewone rolstoel, iemand op een gemotoriseerde rolstoel, er zijn gewoon gepensioneerden op een soort elektrische scooters. Dit maakt me blij! Dit betekent dat u zich in een rolstoel kunt verplaatsen en in het algemeen kunt leven. Het is niet perfect, maar het kan.
Zie constant rolstoelen op straat
Een auto kopen
Veel auto's pokotsali hier naar buiten, vooral de bumper. Voor sommigen zal dit een echt minpuntje zijn, maar voor mij is het eerder een pluspunt. Nog niet zeker, maar het lijkt erop dat de eigenaren niet voor elke kras trillen. En dan herinner ik me hoe we in Moskou een klein sprankje hebben, dus om de service-run te schilderen, is het nodig dat alles glanste en sprankelde. En juist dit streepje heeft dan een grote invloed op de prijs van de auto bij verkoop, al is het duidelijk dat de functionaliteit er niet van afhangt, en is de auto eigenlijk gewoon een stuk ijzer. Ik zou ook willen opmerken dat de kilometerstand hier niet verdraaid is, omdat deze is vastgelegd in het jaarlijkse inspectieticket.
Niet alles is duur, iets is goedkoper
Voor een simkaart met een pakket van 6 gigabytes en 3000 minuten / sms betaal ik slechts 35 shekel (550 roebel). In Rusland had ik een pakket voor hetzelfde bedrag, maar met 5 optredens en 400 minuten per maand. Dit is de vraag dat niet alles hier zo duur is als ze zeggen. Met een bepaalde aanpak kun je de kosten waarschijnlijk niet teveel verhogen.
Sommige producten die we constant in online winkels in Moskou of in het buitenland (op iHerb) hebben besteld, worden hier in gewone supermarkten verkocht en de prijzen zijn hetzelfde of zelfs goedkoper. Bijvoorbeeld kokosolie (dit is het beste om te koken) of Quinoa-granen, die glutenvrij en over het algemeen heerlijk zijn (we waren eraan verslaafd na een reis naar Frankrijk).
Kokoswater en kokosolie, zelfde prijzen
Smakelijk eten
Mijn favoriete groente is tomaat. In Moskou is het onmogelijk om smaakvolle tomaten te kopen in supermarkten (we beschouwen het ABC van smaak niet) in de winter, en soms zelfs in de zomer. Je moet altijd naar de markt gaan. Voordat ik vertrok, kocht ik tomaten in Moskou voor 450 roebel / kg in een groentewinkel in de buurt van het huis. Al het andere was biomassa met de smaak van papier. Dus in Haifa, in elke supermarkt, smaken tomaten en kosten ze ongeveer 6 sjekel / kg (100 roebel / kg). Ja, ze zijn niet alleen super, zoals mijn oma in het dorp, maar niet slechter dan die voor 450 roebel in Moskou. Er zijn ook magische kerstomaatjes voor 10 shekels / pack (160 roebel) en zeer smakelijke kip (volgens Daria), alsof het een boerderij in Rusland is.
Ik ben ook weer kaas gaan eten. Weet je, ik ben niet zo'n kaasliefhebber, maar voor 2015 kocht ik soms graag verschillende soorten kaas en sancties. En een paar jaar heb ik dit niet gedaan. Ik beweer niet, ergens op de boerenmarkten of op speciale plaatsen, misschien zijn er gewone kazen, maar in de gebruikelijke regionale supermarkten bij het huis, en in dezelfde Auchan, verdwenen ze voor mij. Meteen in Haifa kan ik weer kaas kopen in een gewone supermarkt op 100 meter van het huis, zonder enige zoekactie. De situatie is precies hetzelfde met appels, ik eet alleen een bepaald type appels en ze zijn er.
Wonen met uitzicht
In een bericht over de minnen van Israël ga ik zeker over appartementen gaan, dit is natuurlijk iets met iets. Maar! Wanneer je een appartement in Haifa huurt uit het middelste of hogere prijssegment, dan krijg je een redelijk goede optie. Zo krijgen appartementen die wij leuk vinden en die aan onze eisen voldoen (mooie omgeving, nieuwbouwhuis, goede ramen, lift) een bonus, bijvoorbeeld uitzicht op zee. Hoeveel kost het? In Moskou kan ik het met al mijn verlangen niet krijgen, hoeveel ik ook betaal. Of het gebied, we zijn op zoek naar een appartement met 4-5 kamers (dit is 100-140 vierkante meter), hoeveel kost een appartement in een dergelijk gebied in Moskou? Ik vrees hetzelfde, zo niet meer. In Haifa zijn dit 5000-7000 sikkels (75-110 duizend roebel), samen met belastingen. Duur? Niet zeker. Hoge kosten zijn weer relatief. Het hangt af van het woonniveau..
Ik schrijf het als een apart item. Ik weet voor de rest niet hoe, maar voor mij is dit een enorm pluspunt. In Israël wordt heel vaak de keuken vaak gecombineerd met de woonkamer! Toen ik op zoek was naar een appartement in Moskou, zag ik maar heel weinig van zulke appartementen te huur. En ik verwerk gewoon geen aparte kleine keukens, het is zo lastig.
Veel huizen hebben uitzicht op zee.
Ook het gebied met leuke huizen en appartementen ziet er goed uit
Warm klimaat
Klimaat. Hij is eigenaardig, ja. Op de fan, ja. Maar om de een of andere reden werd ik getroffen door de uitdrukking dat er in Israël 9 maanden hitte is en dat ze zeggen dat het erg moeilijk is om daar te wonen. Misschien heeft de auteur van deze zin zijn hele leven buiten de poolcirkel geleefd, en ik ben de afgelopen jaren dol geweest op rondrennen vanaf de winter. Gezien het feit dat ik nu in april nog steeds cool ben, omdat de straat maar 18-20 graden is. Dus 9 maanden warmte kan het niet zijn.
Te oordelen naar de temperatuurgrafieken is het in Haifa alleen heet van juni tot oktober (5 maanden), en het is alleen erg heet in augustus, wanneer de thermometer vaak boven de 30 graden blijft. Feit is dat ik in totaal 2 jaar in Thailand heb gewoond en ik weet wat de temperatuur is 30-32 graden en hoge luchtvochtigheid. En persoonlijk heb ik normaal gesproken zo'n klimaat te verduren. Alleen in Israël heb ik zes maanden van november tot april, wanneer ik volledig kan ontspannen van deze hitte en het weer kan missen. De wintermaanden zijn natuurlijk geen ijs, want er is geen centrale verwarming, maar! We komen terug op het item over huisvesting, als je normale ramen hebt, een goed huis, je bespaart niet op verwarming met airconditioning, dan wordt de winter goed verdragen, aangezien de straat 10-15 graden plus is, niet min.
Vergeet niet dat er in Israël een zee is, dit is ook een pluspunt!
Publieke toiletten
Het lijkt mij dat er in Rusland, zelfs in Moskou, een heel probleem is met openbare toiletten. Hier zijn ze, weet je waar? In supermarkten en banken. Ook hebben banken nog koelers met wat water. Dus toen Yegor en ik naar de bewaker in de winkel gingen om naar het toilet te vragen, begreep hij de vraag niet eens meteen, blijkbaar komt het in zijn wereldbeeld niet voor dat er geen toilet is in de supermarkt. En hij is niet smerig, maar heel behoorlijk. Ook werden toiletten gevonden op het strand, in instellingen, in klinieken, op straat. Toiletten zijn allemaal gratis.
Trottoirs, opritten en handige metroniet
In principe merk je na Rusland niets bijzonders, overal zijn trottoirs, maar na Thailand (tenslotte mijn blog over Thailand) is het hier echt heel gaaf. In Thailand is het hele probleem dat je ergens langs de straat kunt lopen met een gewone kinderwagen, om nog maar te zwijgen van een invalide, en het is beter om niet te voet te lopen zonder een kinderwagen. Hier in Haifa is alles ongeveer hetzelfde als in Rusland, plus of min. Er zijn verschillende opritten voor kinderwagens, bijna elke winkel is zonder problemen toegankelijk, omdat er geen drempels zijn, en vaak zijn er in grote winkels liften als de winkel twee verdiepingen heeft.
Elke bus heeft een plek onder de kinderwagen, waar je hem kunt neerzetten en vastmaken met een riem. Verder meer. Bij binnenkomst in de bus kun je hem vragen naar beneden te gaan en hij zakt bijna op de grond (blijkbaar luchtvering). En om een gehandicapte in een rolstoel te laten komen, wordt er een speciale brug op de stoep geworpen. Iets soortgelijks werd in Polen herinnerd toen we daar woonden. En er is zoiets handigs als metroniet - een bus met een speciale rijstrook, het is over het algemeen erg handig om er met een kinderwagen in te stappen. Een van de redenen waarom we ons in ons gebied in Haifa hebben gevestigd, is de nabijheid van de metronietstop.
We rijden met de bus in Haifa
Ingang / uitgang van metroniet is erg handig, op hetzelfde niveau
Overal Russische taal
Bijna overal kun je iemand ontmoeten die Russisch of Engels spreekt. Ik bedoel, de autoriteiten zijn verschillende of dezelfde winkels. In het begin is het meer dan genoeg om Engels op primitief niveau te kennen, want als iemand geen Russisch spreekt, zal hij hoogstwaarschijnlijk Engels spreken. Hoewel het moeilijk is om te zeggen wie vaker voorkomt, is de kleine steekproef te veel, maar om de een of andere reden komen Russisch-sprekers vaker over. Ook spreken ze in sommige callcenters (bijvoorbeeld Hot Internet-provider, Maccabi-ziekenfonds, Hapoalim-bank) Russisch.
Receptie in de kliniek - Russisch sprekende arts
In sommige gevallen kunnen de hoofdplaten (bedrijfsuren, vloerindeling enz.) In het Russisch worden aangegeven. Er zijn Russische borden op straat en er zijn over het algemeen directe Russische winkels.
Borden in het Russisch
Russische producten
Mensen helpen
We waren bang dat ze neerkeken op nieuwe gerepatrieerden, ze niet wilden helpen en bijna spartelden. Zoals, het was moeilijk voor ons, en jij zou ook de shit moeten slurpen. Maar onze realiteit bleek heel anders te zijn, bijna elke dag ontmoeten we geweldige deelname. Mensen proberen echt te helpen, iemand in één woord, iemand een daad. En vaker is het een kwestie. Absoluut vreemden! En iedereen peilt gefeliciteerd als ze verhuizen als ze ontdekken dat we net zijn aangekomen (in een winkel, op straat).
Ik stelde bijvoorbeeld een vraag op Facebook in de Haifa-groep over huisvesting, en verschillende mensen schreven me tegelijkertijd specifieke brieven met specifieke tips, linkse telefoons zodat ik kon bellen en alles kon vragen over papierwerk, contracten, enz. Een paar mensen boden aan om de huurovereenkomst rechtstreeks uit het Hebreeuws in het Russisch over te nemen en te vertalen en alle punten uit te leggen. Dit is het werk van een advocaat voor een minuut, wat geld kost, en de persoon heeft het uiteindelijk gratis gedaan. Een andere persoon gaf ons een rondleiding door het gebied en bracht zijn tijd door op een vrije dag. De eigenaar van ons dagelijkse appartement hielp onze tassen naar de tweede verdieping te dragen en bood vervolgens hulp bij het vinden van huisvesting en deed over het algemeen haar best om te helpen. We werden geholpen koffers van het ene appartement naar het andere te vervoeren, naar een winkel gebracht zodat we de meest elementaire dingen konden kopen, bij het handvat werden gepakt en lieten zien hoe automatische machines voor het openbaar vervoer te gebruiken, en hielpen bij het invullen van vragenlijsten voor medicijnen in het Hebreeuws.
P.S. Onthoud dat dit slechts de eerste indrukken zijn. Indrukken van een man die nog nooit in Israël is geweest. Heeft u iets toe te voegen? 🙂
