Buitenwijken van Buchara
De culturele laag op het grondgebied van deze Oezbeekse stad is ongeveer twee tientallen meters - het is op zo'n diepte dat archeologen hier de overblijfselen van gebouwen en structuren, oude munten, gebruiksvoorwerpen en gebruiksvoorwerpen uit minstens de 4e eeuw voor Christus vinden. In de buitenwijken van Buchara zijn ook veel oude bezienswaardigheden bewaard gebleven, waar de belangstelling van alle toeristen die Oezbekistan bezoeken steevast groot is..
De grijsharige bewaker van de tijd
Deze buitenwijk van Buchara kreeg de status van een stad in de jaren 80 van de vorige eeuw, maar werd vele eeuwen eerder gesticht in de 7e eeuw. De hoogtijdagen van Vabkent kwamen in het tijdperk van de Karakhaniden, de Turkse dynastie die regeerde van de 9e tot de 12e eeuw. Het was toen dat ze een prachtige moskee bouwden, waarvan er tegenwoordig slechts een minaret is. De hoogte van de prachtige structuur bereikt bijna veertig meter en de bekleding is gepolijste stenen van de juiste vorm, gerangschikt in een dambordpatroon zoals metselwerk. De inscriptie helemaal bovenaan is gemaakt van gebeeldhouwd terracotta. Er staat dat de minaret in de buitenwijken van Buchara werd gebouwd door de hoogste Bukhara-functionaris in 1199 na Christus.
In het kielzog van de Derwisj-orde
Moslim ascetische monniken werden derwisjen genoemd en hun toevluchtsoord in Oezbekistan bevond zich in een buitenwijk van Buchara, vijf kilometer ten westen van het centrum. Het dorp heet Sumitan en de belangrijkste architectonische attractie staat tegenwoordig op de werelderfgoedlijst van UNESCO..
Het architecturale complex Chor-Bakr is een necropolis, waarvan de bouw begon tijdens de Samaniden in de 9e eeuw van een nieuw tijdperk. De Four Brothers Necropolis is de begraafplaats van Abu Bakr Saad, een afstammeling van een lokale profeet. Ooit stichtte deze man de dynastie van de Djuybar Seyyids.
De stad van de doden wordt de necropolis genoemd, met straten en binnenplaatsen, grafstenen en dahms. Het centrum van de dodenstad is een moskee, madrassah en het klooster waar de derwisjen woonden. De gevels van de moskee en khanaki zijn gemaakt in de vorm van portalen met bogen en de zijmuren hebben twee niveaus van loggia's.
Een ander cult-ensemble van derwisjen heet Baha ad-Din. Het bestaat uit een traditionele madrassah bij een moskee en een minaret. Baha al-Din, opgericht in de eerste helft van de 16e eeuw, in de buitenwijken van Buchara, neemt ook een eervolle plaats in op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Foto's -
-
